امروز با تمام وجودم دریافتم که چیزی دردناک تر از قرنطینه شدن در فکر و خیال و خاطرات و باورهای منفی و احساسات نیست .
یادمان باشد میل احساس خاطره فکر قضاوتها و مقایسهها و قیاسهای ذهنی
همه و همه فقط یک باتلاق اسارت هستند
انچه باید غرقش شد برنامهها و مشکلاتیست که برایش راهکار وجود دارد وگرنه همه میدانیم ساعتها غرق خاطرات شدن ساعتها خوشحالی کردن و ساعتها فکر کردن گاهی نه تنها چاره ساز نیست بلکه یک تومور فکری میشود که تمام انرژیمان را میگیرد .